شعرناب

سالهای نوری بخوابم

مرا بيدار بمان
پيش از آنكه بخوابم
و ديگر
طلوع خورشيد و رويش گلهاي زرد را نبينم...
چه جوجه هايي كه تا پاييز نماندند
و چه عشق هاي بي نصيبي كه آمدند و رفتند
بي آنكه سهمي از زندگيم برده باشند...
مرا بيدار بمان
ماندگارترين سهم من، از زندگي...
مرا بيدار بمان
پيش از آنكه سالهاي نوري بخوابم و
رويش گلهاي زرد را نبينم.
از مرتضی نامدار


4