شعرناب

مهربانی را......

1مهربانی بی توقع را یاد بگبریم
مهربانی کردن های بی توقع را یاد بگیریم
وقتی همراه فرزندت در پیاده رو راه می روی،
گاهی وقت ها خم شو و سنگی را از سر راه کنار بزن
وقتی کودکت پرسید:
بابا چرا این کار را کردی؟
برایش توضیح بده فقط بخاطر اینکه کسی زمین نخورد.
کارهای اخلاقی و انسانی مشابه انجام بده بدون اینکه مزدی طلب کنی
و حتی بخواهی دیگران بفهمند و از تو تقدیری شود!
این را هم بگو که آنها شاید هیچ وقت نفهمند کسی سنگی را از سر
راهشان برداشته تا از او تشکر کنند!
همه ی کارها را لازم نیست برای تشکر دیگران انجام داد.
مهربانی کردن های بی توقع را یاد بگیر
و به فرزندت یاد بده.
نکند روزها و ماه ها و سال ها بیاید و تو همیشه منتظر باشی بقیه خوبی کنند
و خودت فقط و فقط در ازای چیزی-هر چیز- به آنها خیر برسانی.
بعضی وقت ها یواشکی زیر فرش یا طاقچه اتاق اقوام سالمند، پول بگذار
و نگذار هرگز بفهمندتو این کار را کرده ای.
به فرزندت از همان کودکی یاد بده میتوان خوبی کرد
و منتظر پاسخ و حتی نگاهِ تشکرآمیزی نبود.


2