بخوانید و نظر دهید!
یک تحلیل روان شناختی از مساله « آرایشهای غلیظ » در ایران
نظر به یک واقعیت از بی رغبتی زنان سایر کشورها به آرایش غلیظ صورت برخلاف ایران، برای این که بتوان این تفاوت را درست تحلیل کرد باید یک حقیقت را باور کرد که اصولا جنس زن بیشتر از جنس مرد علاقه به زیبایی نمایی دارد، جلوه‌گری و خودنمایی در سرشت زن است واین ویژگی طبیعی به صورت یک نیاز در آفرینش او بدان جهت است که بتواند جنس مخالف را جذب کند تا زمینه تولید نسل فراهم تر آید، از این رو باید او زینت طبیعی خود را که خدا در اندام و جسمانیت او قرار داده، در نخست، آشکار سازد.
بر این اساس زن به طور طبیعی و اغلب غیر ارادی سعی در آشکار نمودن مواضع زینت خود دارد همچون موی سر، برجستگی های اندامی، و نرمشهای موزون، و صداهای موسیقایی؛ و در مر حله دوم جبرانی، وی از زینت آلات منفصل همچون البسه و جواهرات و نقاشی بدن و خالکوبی/ تتو و آویزه های گوش و لب و بینی استفاده می کند که اینها در تشدید و تکمیل دسته اول قرار می گیرد.
اکنون اگر در نظام فرهنگی، یا دینی، یا قومی خاصی جلوه‌گری با زینت های طبیعی زن داخل در منطقه ممنوعه قرار گیرد، او نمی تواند از کلیت نیاز خود چشم بپوشد لذا به گزینه جبرانی یعنی رویکرد به دسته دوم رو می آورد. و این یک حکم غریزی است برای زن. لذا در جوامع لائیک یا دینی غیر حساس به تن آرایی و جلوه گری طبیبعی، زنان کمتر از آرایش های غلیظ صورت استفاده می کنند؛ و در جهت مخالف آن یعنی در جوامع بسته که محدودیت شدید وجود دارد و حتی برجستگی های اندامی و نرمش های اندامی هم قابل تحمل نیست، تنها محدوده ای که برای جلوه گری زن باقی می ماند صورت و ناخن های او و بخشی از موی سر است که به وسیله رنگ ها و پیچ و تاب و فرم دهی آن را جذاب نموده به نیاز طبیعی خود پاسخ می دهند. لذا می بینیم در ایران و بعضی کشورها که برای زن محدودیت دینی و اخلاقی در تن آرایی و جلوه گری طبیعی است، آرایش های غلیظ و مفرط مو و صورت و ناخن بر خلاف سایر کشورها زیاد به چشم می خورد.
توضیح:
آنچه در این تحلیل از آن سخن گفتیم بیان وضع طبیعی در نظام آفرینشی نوع کلی زن است و جزمیت مطلق ندارد، و از این جهت باید دانست که این وضعیت فقط در شرایطی جاری است که فرد یا افراد در شرایط طبیعی خود باشند یعنی در راستای هدف آفرینشی کمک به تولید نسل قرار داشته باشند و شرایع هدایتگر خاص وجود نداشته باشد و این عقلانیت موضوع است.
دیگر آن که در یک نگاه عمومی به جوامع داخل و خارج می بینیم موارد استثنا وجود دارد که ناشی از دلیل خاصی است چون شهوانی بودن، ستیزه گری، فقر فرهنگی و یا مادی، همچشمی، بیمار روانی، مبشر سیاست بیگانه مخرب و... با این حال بهترین روش مقابله برداشتن انگیزه های روانی تشدید کننده و محدود کننده است تا دو گروه بیمار روانی، و مبشر سیاست بیگانه، متمایز و شناخته شوند.
1397/10/14- مشهد