دوستت دارم(محمدامین آقایی)
دوستت دارم
به قدر تمام داستان های بی پایانم
به قدر تمام فنجان های قهوه که فال هایش برام چپ آمد
به قدر تمام باران های اسیدی شهر
به قدر برف هایی که بعد از باران آمد اما جایی برای نشستن نیافت...
به قدر دلم که دنیا را در خود جای نمیدهد اگر تو نباشی