مهربانی و انسانیت

مهربانی بزرگترین ثروت دنیاست که نیازی به سرمایه نداره .. وقتی به کسی کمک میکنی دنبال سودش نباش چون آنوقت فقط معامله کردی و کسانی که دنبال معامله کردن هستند حتما یکروزی ضرر هم خواهند داشت .. از مال و اموالت به نیازمندان ببخش و بگذر تا روزی تو را ببخشند و ازت بگذرند .. انسانیت شبیه کاشتن درخت میوه تو زمین خشک .. فقط کافیه صبر کنی تا سالها هم خودت و هم دیگران از سایه و میوه اش استفاده کنند .. تو فقط بذر میکاری بقیه اش با خداست .. وقتی کسی ازت کمک میخواد شک نکن حتما اول حرف هاش رو با خدا زده و خدا هم آدرس تو را بهش داده .. ساده ازش نگذر و بی تفاوت نباش چون زمانی میرسه از شدت درد و شاید هم تنها ماندن مجبوری به هر دیواری تکیه کنی .. زندگی فقط بودن تو شادیها نیست .. اگه بتوانی رخت های درد را از تن یک انسان مجروح و نیازمند بیرون بیاری برنده ای .. باران را همه دوست دارند اما من دلم برای پرنده هایی میسوزد که لباسی برای عوض کردن ندارند ..
همه میتونند لباس بپوشند اما نمی تونند لباس بپوشانند .. با اینکه روزگار سیاهی دارم اما سفید زندگی میکنم و عریان حرف میزنم و با ته مانده ایمانم دعا میکنم خدا سهم خوشبختی آدمهای بی سقف را بپردازد .. زندگی بودن آدمهایی نیست که کویری فکر می کند .. بلکه زیبایی زندگی و ارزش انسانیت به بودن آدمهایی هستند که دریادل هستند و تمام فکرشان رویاندن گلی در کویر خشک دلهاست ..
این روزها که خودم دچار درد هستم و مدت زیادیه بعلت گرفتاری مجبور شدم فایل آثارم را برای فروش بگذارم ولی همه ی تفاوت از کنارم میگذرند تلخ و سخت تجربه کردم که نبود انسان های مهربان تو اطرافمون دنیا را زشت و شاید در ذهن های مریض مان خدا را هم نامهربان تر نشان دهد .. بعضی انسان ها نشانه های خدا هستند تا به ارزش زندگی و زیبایی در کنار هم بودن پی ببریم ..
بیایید فارغ از دین و نژاد و زبان فقط انسان باشیم ..
از دفتر : روزهای سیاه و سفید روزگارمن
نوشته : عبدالله خسروی ( پسرزاگرس)