دلنوشته ای برای عشق
عشق در میهن من
پرنده ای بود
با بالهای سبز
که در آستانه ی فصل سرد
در محراب تعصب
پروازش را بریدند
و به قعر تنهایی تبعیدش کردند ،
عشق
در انزوا شاعر شد
و برای راهبه های سرزمین رقص و لبخند
که هر صبح
به عاشق ترین پروانه ها
سلام میکنند ،
ترانه سرود.