ریشه یابی عللِ واگویه کردنِ \ وِی وِی_ گِریوَه \ در بینِ زنانِ کورد( عمدتا کوردهای پهله ای)_ لک و لُر

بنامِ خداوندِ بزرگ
در فرهنگِ کوردی پهله ای( کوردهای زرین آبادِ دهلران و روستاهای اطرافِ آن شاملِ بیشه دراز_کاور و ....که از طوایفِ جایروند_شهلیاروند_باپیروند_ گلگلی_گوران_ احمدجشنی و غیره. همچنین کوردهای ساکن آبدانان_قسمتی از شرقِ عراق و ...که کوردلی_پهله ای یا جنوبی خوانده میشوند) فرهنگهای غنی و اصیلی نهفته است که ریشه در هزاره ها دارد، هزاره هایِ فراموش شده ولی زنده_ همانکه گویی آوایِ نیایِ نیاکانِ گذشتگانیست که در ماوایِ رسالتشان،آبایی و رسومِ قرنهای متمادی را فریاد،زده و خواهند زد.تا آیندگانشان، در ورایِ روزمرگی ها و روزمره گی ها، متروک و مطرود و مجهول نشوند
یکی از همین عُرف و رسوم و فرهنگهایِ گذشته و بااصالتِ کوردهایِ پهله ای( وِی وِی_مویه و گریوَه ) میباشد.
دوستان آگاه اند که در ایرانِ باستان و اوستایی و عهد عتیقِ نواحیِ چندگانه یِ این مرز بوم، واژه یِ " اهورامزدا" یعنی خدا و آفریدگار و یزدانِ پاکی ست که آفریننده یِ هستی ست و نقطه یِ مقابل آن که حُکم عزرائیل دارد " خدای وِی vay " وجود دارد که مرگ را به ارمغان می آورد_ میکشد و انسانها را به دنیای دیگر میبرد.
زنانِ کورد _لک و لُر بر رویِ نعشِ عزیزانشان " وِی وِی vay vay" میکنند، صورت میخراشند و گیسو میبُرند از دستِ خدایِ وِی گریزانند و هراس دارند که آیا عزیز دیگری در چنگالِ خدای وِی بزودی می افتد؟
بنظر میرسد که علتِ واگویه کردنِ وِی وِیِ ( vay vay )زنانِ کورد" تمامی اکراد مخصوصا کوردهای پهله ای_ زنان لک و زنان لُر" در مراسماتِ عزا و مصیبت و از دست دادنِ نزدیکان به همین فرهنگِ ریشه در هزاران ساله یِ قدیم برسد که خدایِ وِی ، یکی از انسانها را در کامِ مرگ فرو برده است.
________________________
گردآورنده: عیسی نصراللهی