دلنوشت

به اندازه تمام وجودم خسته ام از تمامیت وجود.
این روزها شعر فقط جوشان چند لحظه از تمامیت من است.
شعر که روزگاری تنها هم صحبت من بود، حال پناهی شده برای نمردن احساسات مدهوشم.
روزگاری شعر هنر من بود و حال گناهم.
و من هنوزم دوست دارم این گناه نابخشودنی را...