شعرناب

«با شما آیندگانم..»

ای آیندگان
ای نیامدگان
ای پس از این زندگان
ای زمانی مردگان
ای نطفه های بسته نشده
ای از تکرار خسته نشده
ای نتایج عشقهای پاک
ای محصولات شهوات ناپاک
ای جنینهای بسته به بند ناف
ای رهاوردهای گناهان آدمی
ای مسجودان شیطانی
ای مخلوقات خداوندی
روی صحبتم با شماست،از پس قرنها و سالها،شاید...
من انسانی گمنام بودم زیسته در زمینی پست .من در انتهای تمام تلاشها و ثمرات حیاتم،به بیهودگی رسیدم.من پوچی را فهم کردم در لابلای هستی و عادت را کشف کردم در میان عشق.من انتهای راه را دیده ام ،تا همین انتها چه بسیار دویده ام ،ای نرسیدگان به ابتدای راه ،بیهوده جان مکنید و بی ثمر عشق مورزید.زیرا در پس پرده زندگی،نوایی نیست جز صدای شکستن باورها و کسی نیست جز مرگ که با لبخند شما را در آغوش میکشد.
(هیچکاک همیشه استاد)


2