خلقت زیبایی....
شعر چیزی است که عامل ظرافت وزیبایی یکی از اجزاء آن است...شعر آدمیت است.....آدم ساختن است....شاعر ی فقط یک لقب نیست....شاعری یک وظیفه است برای دارای ذوقش...نعمتی که به او داده شده تا زیبایی بسازد.....شاعر خودش یک انسان واقعی باید باشد...نه فقط دانستن یک سری اطلاعات صرفا دانشگاهی....که صد البته این مورد برای اساتید فن لازم....شاعرانی را می شناسم که در لحظه آدمند....در همان لحظه ایی که شعر می گویند...یک انسان کاملا زیبا ولطیف......ولی پس از اتمام شعر میشوند......خود تصور کنید مرگ انسانیت را.....