شعرناب

کم کم

باید خودکشی کنم . یه خودکشی تماما مخصوص . یه جوری که هیچ کس نفهمه . خیلی آروم . یه شب توی خواب ، لابه لای رویاهای دم صبح . بالشت را در آغوش بکشم . به تو فکر کنم و ... . کم کم بمیرم .
علی رفیعی


2