شعرناب

درک کلمات در انسان و سگ یکسان است!

تجزیه و تحلیل کلمات و لحن ادای آنها در مغز انسان و سگ به یک صورت انجام می‌گیرد.
تحقیقات جدیدی که پژوهشگران دانشگاه ائوفوس لوران بوداپست، پایتخت مجارستان، در مورد برقراری ارتباط بین انسان و سگ انجام داده‌اند نشان می‌دهد که سگ‌ها توانایی درک کلمات و همچنین نحوه ادای کلمات را دارند.
در گزارش این تحقیقات که در نشریه ساینس منتشر شده آمده است که در سگ هم، مانند انسان، تجزیه و تحلیل معنی کلمات در نیمکره چپ مغز و تجزیه و تحلیل لحن ادای کلمات در نیمکره راست مغز انجام می‌گیرد.
براساس این گزارش، هنگامی که کلمه‌ای محبت آمیز و حاکی از تشویق با لحنی مناسب به سگ گفته شود، شنیدن این کلمه باعث فعال شدن مرکز درک لذت در مغز سگ می‌شود اما اگر همین کلمه با لحنی نامناسب ادا شود، لذت حاصل از آن به مراتب کمتر است.
یکی از نتایج این پژوهش این است که مکانیزم پردازش کلمات در روند تکامل انسان به مراتب زودتر از آنچه که قبلا تصور می شد ایجاد شد و برخورداری از این مکانیزم منحصر به انسان نیست. در واقع، قرار گرفتن در محیطی که مبادله کلمات در آن به طور مستمر ادامه دارد، مثلا محل سکونت یک خانواده، باعث می‌شود تا درک معنی کلمات حتی در حیوانات که قوه ناطقه هم ندارند رشد کند.
اتیلا اندیکس، از اعضای گروه پژوهشی دانشگاه ائوفوس لوران گفته است که "مغز انسان ته تنها آنچه را که گفته می‌‌شود و نحوه گفتن آن را به طور جداگانه تجزیه و تحلیل می‌کند بلکه اطلاعات به دست آمده از این دو فرآیند را با هم ترکیب می‌کند تا به درک واحدی از کلمه دست یابد."
وی افزوده است که مطالعه‌ای که صورت گرفته نشان می‌دهد که سگ هم دقیقا به همین شکل معنی کلمات و نحوه ادای آنها را تجزیه و تحلیل و برای درک نهایی، نتیجه این دو فرآیند را ترکیب می‌کند.
کشف نحوه درک کلمات توسط سگ‌ها می تواند برقراری ارتباط بین انسان و سگ و همکاری آنها را بهبود بخشد.
در این مطالعه، سیزده سگ زیر دستگاه اسکنر ویژه قرار گرفتند و واکنش بخش‌های مختلف مغز آنها به محرکه "کلمه" و "لحن ادای کلمه" مورد بررسی قرار گرفت.
یکی دیگر از نتایج به دست آمده این بوده است که صداهای غیرکلامی که با لحنی مشخص ادا شود در همان بخش از مغز سگ تجزیه و تحلیل می‌شود که صداهای کلامی با همان لحن را تجزیه و تحلیل می‌کند.
خانم اندیکس گفته است که "آنچه که واژه‌ها را به پدیده‌ای خاص انسان تبدیل می‌کند، ظرفیت عصبی منحصر به فردی برای درک آنها نیست بلکه توانایی انسان در ابداع شیوه به کارگیری کلمات است."


1