نقد بیستم

به نام آنکه مارازندگی داد وزآن پس مژده پایندگی داد
سلامتان باد فرزانگان کوی ناب .
استاد گرانقدر جناب احمدی زاده با اجازه شما .
"پریشان بانو"را درنقدبیستم می خوانیم .سپاس شاعرگرانمایه .
امید که موجب ملال همراهان عزیز
در مجموعه های نقد نشده باشیم.
ستاره باران نگاهتان ***
"پریشان بانو"
دهنت غنچه ی شب بوست پریشان بانو
چه ظریفست چه خوشبوست پریشان بانو
داغی گونه ی تو سخت به تب آلودم
تب ما داغ پری روست پریشان بانو
نور چشمت که چنان اختر تابان بدمید
طاقش از گنبد مینوست پریشان بانو
از زنخدان نتوان گفت به تقصیر زبان
سیب را میوه ز آلوست پریشان بانو
زلف مشکین تو پهلو زده بر شام محاق
دامی از طره ی جادوست پریشان بانو
دو نگین چیست تراشیده ز مرمر که از آن
به دهان مزه ی لیموست پریشان بانو
که زده زخم بر آن چشمه ی پرآب زلال
که بر آن سبزه ی خودروست پریشان بانو
وصف ملکت به بیان سخت درآید لیکن