حرف دل آخر

سلام و درود بر همه
شعر نابی های عزیز و محترم
من بیمار بهبود یافته از اعتیاد هستم و احساسی دارم که میخواهم در این مقال بگنجانم لطفا کمی با دقت به این مطلب گوش کنید .
اگر شما بفرمائید که ما میتوانیم جلو ابتلاء اعتیاد فرزندمان را بگیریم یک باور غلط در شما به وجود آمده است .
اگر بفرمائید که ما در خانواده معتاد نداریم نمیتوانید تضمین کنید که بعد از این هم کسی از افراد خانواده به سمت موادمخدر نخواهد رفت .
در اینجا سوال این است که :
چگونه میتوانیم در مقابل اعتیاد خانواده را واکسینه کنیم ؟
شما شاید بفرمائید که این سایت در باره شهر است و تمام ، ولی من رسالتی دارم که بعد از 15 سال پاکی باید به آن عمل کنم ولی میبینم که اصلا به مطالب حقیر اصلا توجهی نمیکنید ، چرا ؟
یعنی اینقدر به خودتان ایمان دارید که اصلا توجهی به بیماری اعتیاد ندارید ؟
پس باید به همه تبریک گفت .
من ناچیز تا کنون مطالب زیادی درباره پیشگیری از اعتیاد و درمان آن در این سایت گذاشته ام ولی متاسفم برای همه نابیها که بی تفاوت از مقابل مهمترین مقوله اجتماعی امروز رو گردانند و فکر میکنند با بقیه افراد جامعه فرق دارند .
ولی اینگونه نیست و نخواهد بود .
ایران هیچگاه عاری از مواد مخدر نخواهد شد و ما کماکان باید شاهد اعتیاد فرزندان و خانواده خود باشیم .
شما را قسم میدهم که اگر دوست ندارید به مطالب من توجه نکنید ، ولی به مقوله اعتیاد در سایتهای دیگر یا در کتابها ، علل اعتیاد را جستجو کنید و آگاهی کامل را داشته باشید .
چرا که پیشگیری از درمان اولویت دارد .
ممنونم از توجه شما بزرگواران
باقر رمزی باصر