افسانه مه آلود هاکو و پرشا نگاره چهارم

نگاره چهارم کابوس لشگر بزرگ انگار دارم از زمین جدا میشم / یه اسب سفید/ که تمام عضله هاشو میشه شمرد /روش یه دختر تراشیده تر از خودش نشسته/ با زره تمام تنش پوشیده شده / یه کلاه خوود سرشه /جلوی کلاه خوودش/ دریچه ای شبیه به یه صلیبه/ فکر کنم ازاون شیار صلیب مانند/ روبروش رو ببینه / نمی دونم منو دیده یا نه / انگار بی وزنم/ میرم بالا / سرشو انداخته پایین/ شمشیر بلندش رو /که سرش تقریبا از پاهاش که تو رکاب اسبشه / پایین تر اومده / با دست راستش گرفته /دست دیگش/ با یال اسبش بازی میکنه / به آرومی نوازشش میکنه / اسب هم چشمای از حدقه بیرون زدشو /تو کاسه چشمش به سرعت جا بجا میکنه / به صورت اسب که رسیدم انگار/یهو چشمامی منو دیده باشه/ مردمک چشمامون تو هم قفل میشه / چشماش تکون نمیخوره دیگه انگار زمان وایستاده/منو دیده/آره منو دیده.../دیده.../صورت دختر زره پوش/ تو تاریکی کلاه خوود گم شده / خیلی تلاش میکنم /ولی انگار به عمد از دید مخفیش کرده / موهای بلند و قهوهای و بافته شدش از زیر کلاه بیرون اومده / از کنار گردنش تقریبا تا زین اسبش میرسه / خیلی بالا اومدم /داره سرشوبلند میکنه / اسبش چقدر بی تابه / همه چیز اطرافم تارشده انگار / گردو غبار ازآسمون میریزه / اسبش شیه عجیبی میکشه / رو دو پاش بلند میشه / بالای سرم یه چیز بزرگی داری سایشو رو زمین بیشتر میکنه / فکر کنم 0 متری با زمین فاصله گرفتم .../گردو غبار داره کم میششش.../خدای من چقدر اسب سوار زره پوش پشتشن/ ته نداره تعدادشون .../همشون شبیه همدیگه ان/ وزنمو دیگه احساس نمیکنم / چرا اینقدر بالا اومدم ؟ / حالا کاملا احساس میکنم / یه پرنده داره رو زمین میشینه.../انگار از بالهاش آتیش میباره/گرممه .../خوابم دیگه .../پس چرا گرممه ؟/وااااااای.../خداااااااا.../این اژدهاس .../اژدهاس .../ سوارش شد / خدایا اینجا کجاس ؟/بابا ؟/بابا ؟ /کاش بیدار شم .../خوابم خوابم.../خوابم/ چی شد ؟/ چرا تاریک شد / بابا؟/ بابا ؟.../بابک.../میترسم.../بابک ...