چهلم هنرمند انقلابی مرحوم سلحشور

زبان گویای سینمای اسلامی
خبر درگذشت فرج الله سلحشور جمعی از عاشقان سینمای اصیل اسلامی- ایرانی را غرق در ماتم کرد، چرا که تنها داغ از دست دادن سینماگری نبود که 8 کار سینمایی و تلویزیونی را بازیگری و کارگردانی کرده است، بلکه فقدان شخصیتی است که زبان گویای دردهای نشسته در تار و پود سینمایی منحرفانه بود؛ سینمایی گمراه شده از نظامی اسلامی که سری به عالم شخصی فیلمساز داشته و سری به سودای اندیشه غرب یافته است. و این جا است که باید مردی باشد که با تمام وجود و نه از روی ریا به فریاد درآورد دغدغه های اهالی تعهد و اصالت را. و فرج سینمای ایران چنین کاراکتری را به عهده داشت که در عالم واقع نقش ناخدای کِشتی سینمایی مبتنی بر معنا را ایفا می کرد؛ مردی که صدای اعتراض بود علیه مسئولان دورمانده از اندیشه اسلامی و این زبان گزنده به طور حتم شاکیان بسیاری به خود گرفته خواهد گرفت که چنین هم شد.
حقیقت این زبان گویا را هنگامی که پاییز سال گذشته به گفت و گویی با آن مرحوم مغفور دست زدم به روشنی دریافتم که طعمی متفاوت از گپ و گفت های پیشین و پسین ام با اهالی فرهنگ و هنر داشت و سلحشور در آن گفت و گویی که با هم داشتیم به هیچ وجه اهل محافظه کاری و مصلحت اندیشی های مرسوم زمانه نشان نیافت و با صراحتی تمام، سینما و سیمای ما را غیراسلامی خواند و نام چند نفر از اهالی هنر و مسئولان وقت تلویزیون و سینما را آورد و آن ها را گمراهان سینمای اسلامی خواند! در گفت و گوی پیش رو جهانگیر الماسی از افرادی که سال ها پیش با فرج الله سلحشور آشنا بوده است، به این زبان گزنده ی بی تکلف و دل یک رنگ سلحشور اشاره دارد و در گفت و گو با «آوینی فیلم» عنوان می دارد:« من هم تسلیت عرض می کنم به اهالی سینما بابت فقدان از دست دادن سینماگری چون فرج الله سلحشور و باید عنوان کنم از آن جا که سال ها پیش از این و حتی پیش از انقلاب فرج را می شناختم مهم ترین خصیصه آن مرحوم همین رنگی و خلوص گفتارش بود و شاید خیلی ها و حتی من از چنین روشی خوش مان نیاید، اما نمی توانیم این بی شیله پیله بودن و یکرنگی ایشان را نادیده بگیریم.»
جهانگیر الماسی، بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون ایران که این روزها در شرایط روحی نامناسبی به دلیل عدم فعالیت کاری به سر می برد، در ادامه گفت و گو درباره خاطرات مشترک با فرج سینمای ایران و دلایل بیان انتقادات صریح علمدار سینمای اسلامی بر شرایط تولید آثار سینمایی و فعالیت هنرمندان و مسئولان گفت:« ببینید، من درباره نوع رفتار و شیوه بیان آن مرحوم انتقادات بسیاری داشتم و برای همین با هم در هیچ پروژه ای همکاری نکردیم و الان هم مانند خیلی ها نمی خواهم بیخودی از ایشان بت بسازم! متاسفانه ایشان اظهارنظرهای مناسبی در خصوص اهالی سینما نکرد و من همان زمان موافق آن گفته ها نبودم. اما با همه این شرایط مگر می توان نادیده گرفت تلاش های ایشان را در تولید و ارائه سینمایی دینی و اسلامی را و دغدغه های بسیاری که در زمینه اسلامی شدن این سینما و دوری از گرایش به غرب داشت. سلحشور با تمام وجود درد این را داشت که سینمای ما از جریان اصلی خود خارج شده و برخی از مسئولان مربوطه نتوانستند کارایی لازم را داشته باشند و ما امروز این را به خوبی درک می کنیم.» الماسی در ادامه به فعالیت های طولانی فرج الله سلحشور در عرصه فرهنگ و هنر کشور اشاره کرد و گفت:« در پیش از انقلاب من می دانستم که گروه هایی در زمینه تئاتر مساجد فعالیت دارند که در واقع 3 دسته بودند و یکی آقای مجیدی و محمد کاسبی بود و یکی همین فرج الله سلحشور و دیگری فردی علاقمند به نام رحیمی بود که از آن سال ها در زمینه تئاتر فعال بودند و فرج بعدها تلاش بسیاری کرد و توانست در سینما و تلویزیون باقی بماند و همانطور که قبلا کارگری می کرد، در سینما و تلویزیون هم سختکوش بود.»