شعرناب

انسان‌ها و نئاندرتال‌ها


نتایج یک تحقیق ژنتیکی تازه حاکی از آن است که انسان‌های امروزی و نئاندرتال‌ها حدود ۱۰۰ هزار سال پیش، یعنی زودتر از آن چیزی که پیشتر تصور می‌شد، با هم زاد و ولد می‌کرده‌‌اند.
پیش از این رد ژن‌های نئاندرتال در نقشه ژنتیکی انسان امروزی پیدا شده بود و باور دانشمندان بر این بود که بین ۴۷ تا ۶۵ هزار سال پیش و پس از خروج گروهی از انسان‌های امروزی از آفریقا، زاد و ولد میان آنها و نئاندرتال‌‌ها انجام گرفته بود.
اما مطالعه روی بقایای یک نئاندرتال ماده، که در غاری در صربستان پیدا شده، نشان داده که ژن‌های انسان امروزی بخشی از نقشه ژنتیکی او را تشکیل داده و این به آن معنی است که او حاصل تولید مثل میان دو گونه نئاندرتال و انسان امروزی بوده است.
دکتر سرجی کاستلانو، از موسسه مردم شناسی تکاملی ماکس پلانک، در آلمان، می‌گوید: "این کشف مهمی برای فهم ما از تاریخ انسان امروزی و نئاندرتال‌ها است."
دکتر کاستلانو می‌گوید اینکه ژن‌های انسانی چه اثری روی نئاندرتال‌‌ها داشته روشن نیست.
با این حال این کشف برای فهم روند مهاجرت انسان امروزی از آفریقا کمک می‌کند. از آنجا که در آفریقا اثری از نئاندرتال‌ها پیدا نشده، پس زاد و ولد بین گونه‌ای باید خارج از آفریقا انجام شده باشد. این یعنی گروهی از انسان‌های امروزی آفریقا را حدود 100 هزار سال پیش ترک کردند.
پروفسور کریس استرینگر، محقق ارشد منشاء انسان در موزه علوم طبیعی لندن درباره این تحقیق، که در مجله نیچر چاپ شده، گفت: "در حال حاضر نمی‌دانیم که این جفت‌گیری‌ها چه طور انجام می‌شده و از نوعی جفت‌یابی عموما مسالمت‌آمیز (بین انسان‌‌ها و نئاندرتال‌ها) تا حمله گروهی و ربودن ماده‌ها (که در شامپانزه‌ها و گروه‌هایی از انسان‌های عصر شکار و گردآوری انجام می‌شده) یا حتی به فرزندی گرفتن بچه‌های یتیم و رهاشده، می‌توان احتمالات مختلفی را در نظر گرفت."


1