هدروچهدروچ/ درگهواره دره ای زیبا/ خرامان/ به تماشا ایستاده است/ مقلوب احساس من ،هدروچ/ کبوتران پرواز را به خاطر بسپار/ که از دامان پرنوازشت/ به پرواز نشستند/ وتورا درخواب عمیق زمستانی/ رها کردند/ هدروچ تنها منم به بالین تو/ به پیشگاه پرغرورت/ به بدرقه پاییز بی کسی ات / با جان آمده ام/ وزمستان بی برگی ات را/ به نظاره برخاستم/ خانه ات را / آشیانه ات را/ به جاروب پاییز وزمستان/ حلاج روزگار / روفته است/ واین منم به تمنای تو ایستاده / وتورا با اشکهایم نوازش میکنم /
|