به بهانه ی شب یلدا...( پیشاپیش )
به بهانه ی شب یلدا شعر زیر تقدیم میگردد...با مهر :
خزان ناگه تمام رنگ زرد خویش را می شست...
و
من
در فکر این طفل زمستانم...
شبی تاریک و ظلمانی...
به ناگه...
گیس افشانده...
همان دخت بلند بالا
و
مو
افشان...
همان تسنیم خواهشها...
که
رگ
در
گود ماه فصل باران است
همان یلدای آدینه...
سر از دامان این نخوت کشیده
دختر تابان خورشید
در شبی رفته به اعماق نگاه دی...
زلف پیچان ...خنده ی فتح گل نسرین
و
نیلوفر
نازها در خود کشاند
( ناوک سرو تناور را
شبی آرام...
میخواند
سرود سالیان سرد بی نخوت...
بیا
تا صبح پیروزی
بیا
تا
فتح آزادی...
کنار کوچ ایل خویش ماوا کن
تو
ای
یلدای گیس افشان...
تو
ای
دخت پریشان مو..../
شعر از عیسی نصراللهی