گفتن کافيه بس است

بر طبق گفته ي يک جراح نامدار قلب ،حرص و طمع بزرگترين دشمن قلب است نه کارهاي سخت. اين جراح اضافه مي کند：زماني که با اموري سروکار داريد که با چارچوب هاي ذهنيتان انطباق ندارد استرس برشما وارد مي گردد. من راحت ترين عمل جراحي را وقتي انجام مي دهم که تنش ندارم و با خودم راحت هستم ،کار سخت هيچ گاه کسي را نکشته است ،اما بيکاري بر عکس کشنده ي آدمي است. بسيار مهم است که مردم پس از يک دوره کار سخت به استراحت بپردازند. پس از 6،5 هفته ي کاري ،انسان بايد 3،2 روز استراحت کند ،زيرا تنها به اين ترتيب شخص مي تواند تمرکز خود را باز يابد. انسان بايد دائما از خود بپرسد ：آيا من حقيقتا به فلان چيز نياز دارم؟آيا مجبورم به اين سفر بروم و يا مي توان کار را با نامه حل و فصل کرد؟ زندگي پر از تصفيه کردن ها و آب کردن هاست. من به جاهاي زيادي نمي روم و دايره ي اجتماعي ام محدودتر شده است. ترجيح مي دهم کارهايي را بکنم که بيشتر دوست دارم. اوقات بيشتري را با خانواده مي گذراندم و زمان بيشتري را براي خواندن و نوشتن دارم. زمان بيشتري را براي تفکر درباره ي موضوعات فکر کردني کنار مي گذارم. به رنگين کمان ،برف و چيزهاي رويايي فکر مي کنم و احتمالا به اين دلايل با خودم در صلح و صفا به سر مي برم )جهنم بدبختي انسان سه دروازه دارد ：شهرت ،خشم ،حرص و طمع.( کتاب ：پيروز خواهيد بود اگر... نويسنده：پرومود باترا ترجمه：پرويز جلاليان