زیبایی حقیقی را باید .......(مقاله)

توهرگز آنچه را که فکرمیکنی می بینی نمی بینی .
توتنها واقعیات را می بینی ونه حقایق را .
وآنهم واقعیاتی که می خواهی ودرجستجوی آنی .
توتنها چیزهائی را می بینی که میخواهی، ونه آن چیزهائی را که باید.
چه بسا ظاهر چیزی یا کسی آزارت دهد واز آن خشنود نشوی....درحالیکه باطن اوهمان باشد که توعمری در پی آن بوده ای
گمشده ای، که تکمیل کنندۀ نیمۀ دیگر توست ویا بگونه ای بتوآرامش واطمینان خاطر می دهد.
بیرونِ هیچکس بدرستی،معرفِ درون او نخواهد بود .
حقیقت در اندرون انسانها نهفته ،وما همواره در کوششی برایِ یافتن حقایقِ وجودیِ یک انسان،
به عبث، زیباترین واقعیاِتِ بیرونِی را جستجووانتخاب میکنیم .
ودر این انتخاب وارونه چه شکستها وحسرتهائی که عایدمان نخواهد شد .
ایکاش میشد، همانطورکه بیرون انسانها را می بینیم درک میکنیم وانتخاب، میتوانستیم به درونِ آنان که همیشه«رازیست»پنهان
که پی نبردن به آن، چه بسا لطمات وخسارات جبران ناپذیری بر ما وارد میکند، پی میبردیم .
ولی فراموش نکنیم که : حقیقت زیبا در درون انسانها نهفته .
و"زیبائی بیرونی واقعیتیست،که چه بسا بیانگرومقرون حقیقتِ درون نباشد.".
همانگونه که ظاهرخود ما همیشه بیانگرحقایق ودقائقِ باطن ومکنونات قلبی مانیست .
بلکه «نقابیست !» برچهره ، که نقشِ دروغینِ انسانیتِ زیبایِ برباد رفته ای را که داغش بر دل
انسان متمدن ومتجدد امروزبجای مانده، بازی میکند......
محمد...