نقد ادبی )6(

" واگیژه " ) گرد باد ) اثری از استاد فروزان شهبازی
بافه خواوم شیویا ،واگیژه مارینه ورم / پا تلن بیمه دوما تو وگمونم ممرم /پا پیا لیژ و بنار و هلگه هلگ بی خودی / منمه شیت و شکت ،لنگ بیه پای سفرم /تپه تپ کته خیالم ،خووشی ئه دل توریا/هن یسه هر خصه بارم ، بی هناسیت پکرم/چک و چوله سرزمینم ،وخت خاپوره نیه /چوی جنازه بی سرم ، بی تو مدوم در و درم/ داله گیژون بخت سی ، پیچیاسه دور چملم/ مه دی تا کو مه بکیشین ، قصه بارینه سرم/
در شعر امروز عنوان بخشی جدا ناشدنی از متن محسوب می شود همچنانکه یک نشانه در یک خط نگاره / نشانه های موجود در عنوان این متن به درستی در تمامی اجزا ء روایت خرد شده است "وا گیژه " دارای تشخص شکلی و محتوایی در توجه به رویکرد زبان مادری است " گ" " ژ" بازگشت به اصالت های زبانی در فرهنگ بومی با استفاده از ادای عامیانه "وا " به جای باز در مقابل بسته / نیز "واگرد " از معنای "واگیژه "محتوا به تمامی در جهت بازگشت به علایق اصیل و توجه به عناصر عاطفی و دلتنگی های و دغدغه های راوی توسعه یافته است زینت شکلی متن با توجه به تشخص چهار حرف از الفبای زبان مادری " پ" چ" ژ" گ" و تحت تاثیر عنوان "واگیژه "نیز با آراستگی و ظرافت در تمامی متن نغمه حروف و بسامدهای آوایی را رقم زده است این اتفاق در شعری که رویکرد ی باستانی در زبان دارد بسیار درخشان و ارزشمند است رعایت حداکثری موسیقی در قافیه و ردیف تلفیقی این غزل را در شمار آثار ماندگار قرار می دهد توجه به باور داشت ها در جهت پایداری تمدن ضمن پاسداشت زبان از جمله سر فصل های این ژانرمی باشد این باور داشت ها در شکل های کوتاه و محتوای برساخته فرصت بروز بیشتری دارند موقعیت اول دراین متن با پاسداشت زبان به ظهور رسیده است در پرداختن به باور داشت ها و داستان سرایی رگه های بسیار خوب مانند : /چک و چوله سرزمینم ،وخت خاپوره نیه / امکان محتوایی متفاوت را فراهم آورده است
خاک پای دوستان محمد یزدانی جندقی