شعرناب

ایرانی زندگی کنیم

در سرزمین گل و پروانه نباید به مرثیه ها فرصت میدان داد .. خدا دنیا را زیبا و رنگی آفریده تا ما قشنگ ببینیم و سیاه فکر نکنیم .. من در سرزمینی زندگی میکنم که مردمش با روزهای تقویم می خندند و گریه می کنند و این تلخ ترین عادت یک ملت است .. برای شادبودن نباید منتظر یک فصل و یا روز خاص بود .. ما فرزندان ایران زمین مردمان غزل و ترانه هستیم و انسانیت ، ادب و آزادگی میراث گرانبهای اجدادمان است .. پس بیایید ایرانی زندگی کنیم ..
از دفتر : دل نوشته ها
نوشته : عبدالله خسروی ( پسرزاگرس)


0