شعرناب

نیما یوشیج


21آبان تولد*** نیما یوشیج **
چهارشنبه 21 آبان 1393 هجری شمسی؛ 18 محرم 1436 هجری قمری؛12 نوامبر 2014 میلادی
هجری شمسی
21 آبان 1274
علی اسفندیاری (نیما یوشیج) در دهکده یوش مازندران متولد شد. وی پس از تحصیل در مکتبخانه، دوازده ساله بود که به همراه خانواده به تهران آمد و در مدرسه عالی «سن­لویی» مشغول تحصیل شد. وی با تشویق یکی از معلم هایش به شعر گفتن مشغول گشت و در همان زمان با زبان فرانسه آشنایی یافت و سرودن شعر به سبک خراسانی را شروع کرد. وی پس از پایان تحصیلات در مدرسه سن لویی در وزارت دارایی مشغول به کار شد. پس از مدتی در مدارس تهران به تدریس پرداخت که از آن جمله می­توان به مدرسه عالی صنعتی اشاره کرد. همچنین با مجله موسیقی و مجله کویر همکاری داشت. علی اسفندیاری در ۱۳۰۰ نام خود را به نیما - که نام یکی از اسپهبدان طبرستان و به معنی کمان بزرگ است- تغییر داد. او را یکی از پایه­گذاران شعر نو برشمرده­اند. آثار متعددی از این شاعر برجسته باقی مانده که از آن جمله می توان به منظومه هایی چون « قصه رنگ پریده»، «منظومه نیما»، «خانواده سرباز»، «ای شب»، «افسانه»، «مانلی»، «افسانه و رباعیات»، «ماخ اولا»، «شعر من»، «شهر شب و شهر صبح»، «ناقوس قلم­انداز»، «فریادهای دیگر و عنکبوت رنگ»، «آب در خوابگه مورچگان»، «مانلی و خانه سریویلی»، «مرقد آقا (داستان)»، «کندوهای شکسته (داستان)»، «آهو و پرنده ها (شعر و قصه برای کودکان)» و «توکایی در قفس (شعر و قصه برای کودکان)» و همچنین آثار تحقیقی، نامه ها و یادداشت هایی چون «دونامه»، «ارزش احساسات»، «تعریف، تبصره و یادداشت های دیگر»، «دنیا خانه من است»، «نامه های نیما به همسرش - عالیه جهانگیر» و« حرف های همسایه» اشاره کرد. نیما در ۱۳ دی ماه ۱۳۳۸ در تهران درگذشت و در امامزاده عبدالله به خاک سپرده شد. سپس در ۱۳۷۲ بنا به وصیتش، پیکر او را به خانه ابدی اش در یوش منتقل کردند.
روحش شاد ویادش گرامی باد


2