تقدیر و سرنوشت...
سلام و ادب و احترام بر شما شاعران و استادان گرانقدر و عزیز...
خواستم در مورد مسعله ای ک گاهی وقتا ما باهاش روبرو میشیم ک من زیاد روبرو شدم و نتونستم دلیلش رو بدونم حرف بزنم و نمیدونم شما دلیل اتفاقات زندگی، شکست یا موفقیت رو چه چیزی میدونید...
ما برای پیشرفت توزندگی و هدفی ک داریم همواره با توکل بر خدا و تلاش کارمون رو آغاز میکنیم و گاهی ب هدفمون میرسیم و گاهی نمیرسیم...
در مواقعی ک ب هدفمون میرسیم میگیم ک کار و زحمت خودم بود و سختی های زیادی کشیدم و کمتر اسم تقدیر و سرنوشت و کسانی ک ب ما کمک کردنرو میاریم...
اما در مواقعی ک شکست میخوریم و ب هدفمون نمیرسیم یا میگیم سرنوشت یا تقدیر بود ویا میگیم خدا نخواست وشاید خدا مارو دوست نداره و یا اینکه خدا داره مارو امتحان میکنه و...
و همچنین اتفاقات بدی ک برامون میفته،مثل تصادف ،زلزله ،طوفان،ازدست دادن نزدیکانمون،
اینجا میگیم این چ دناییه؟هرچی بدبختیه واسه ماست،
یا دیگران میگن احتمالا ی گناهی کردهو حالا دارهتقاص پس میدهو شایدم مال کسی رو خورده خدا این بلا رو سرش آورده...!!!
ب نظر شما همه اینا درسته؟
تقدیر و سرنوشت داره زندگی مارو میسازه ؟
ب یکی خیانت میکنیم و دونفر روب جون هم میندازیم و یکی کشته میشه!
آیا کار سرنوشته؟
سوار موتور و ماشین میشیم و با سرعت زیاد جند نفرو زیر میگیریم،قسمت اونا این بود؟؟؟عجلش اومده بود؟؟؟
پس عقل چی میشه؟؟؟
این درست ک تقدیر همیشه هست،ب نظر من تقدیر یعنی شب و روز،چرخش زمین...زمستون و تابستون،سرما و گرما،سیل و زلزله و ...!
و ب نظر من تصادف ،درگیری،شکست و نرسیدن ب هدف یعنی تدبیر نادرست ما و یا استفاده نادرست از عقلمون...
ب نظر من انسان میتونه با اعتقاد ب خدا و راه راست و تدبیر درست تقدیر رو عوض کنه!
وبا اراده زندگی و تقدیر رو اداره کنه...
ما همونطور ک طوفان میاد(این یعنی تقدیر) پنجره خونه رو میبندیم(این یعنی تدبیر)
زمستون میشه و بارون میاد(تقدیر)لباس گرم میپوشیم(تدبیر)
اگه ما سست باشیم و عقلمون رو درست ب کار ننگیریم تقدیر کار خودش رو انجام میده و اگه درست تصمیم بگیریم و درست عمل کنیم قطعا ب هدفی ک داریم میرسیم و این تذبیر ما بوده ک تونستیم سختی هارو از سر راهمون برداریم...
درست ک عمرمون دست خداست و روی پیشونیمون نوشته شده اما ما میتونیم از راه درست و تدبیر درست عمر بیشتری از خدا بگیریم...
نمیدونم تا جه حد تونستم منظورمو درست بیان کنم و نمیدونم چقدر از حرفای منو قبول دارین...
منو ببخشید ک جسارت کردم و در حضور شما بزرگواران این مطالبو عرض کردم ،میدونم ک همه شما بزرگ من هستین و از شما باید یاد بگیرم...چه کنم ک تو دلم مونده بود و نمیشد نگم ک این مطالب بیشتر در مورد اشتباهات خودم در زندگی بود...
تمامی نظرات شما برای من قابل احترامه و برای تک تک شما بزرگواران و همچنین مدیر محترم سایت ناباستاد سید ملحقآرزوی عمر طولانی و با عزت دارم...
پایدار باشید...