از رنجی که زنان می برند
از رنـجـــــــــی کــه زنـــان مــی بــرنــد:
متاسفانه باید گفت در هر جامعه و تمدنی همواره جنسیت زن در تبعیض و ناامنی به سر می‌برد.
زن برای داشتن فعالیتهای اجتماعی منحصر به خودش، برای اشتغال و امرار معاش و برای بودنش.
و حتی برای اثبات وجود خود نیاز به امنیت اخلاقی و روحی و روانی دارد.
آتش نگرانی زاید الوصفی که امروزه علیرغم ادعاهای کاذب مبارزه با تبعیض و ستم علیه بانوان در همه ی جوامع با آن کم و بیش روبرو هستیم همچنان شعله‌ور است و ناامنی اخلاقی و روحی و روانی و جسمی برای حریم بانوان پیچیده‌تر می‌شود.
بانوان چه در فضای مجازی و اجتماعی و چه در فضای عادی خود دچار آسیبها و مخاطراتی هستند که مستقیم و یا غیرمستقیم قاصرا و یا تعمدا روح ظریفشان را می‌آشوبد.
تصویر و هویتی که از بانوان در دنیا نشان داده می‌شود متاسفانه زخمی عمیق بر پیکره‌ی کرامت انسانی است.
امنیت برای زنان از ساده‌ترین چیز در نگاه تا پیچیده‌ترین امر اجتماعی، از ضریب بسیار پائینی برخوردار است.
گاه خودشان بخاطر سوء مدیریت در معاشرت مقصرند. و راه را برای ستم بخود باز می‌گذارند.
و گاه در دام برنامه‌های ددمنشانه افراد خبیث قرار می‌گیرند...
آنچه که مسلم است فضای نگرانی به وسعت فضای مجازی و فضای عمومی و محل کار و تحصیل ... آنهاست.
و این نگرانیها می‌تواند معاشرت و سبک زندگی ما را بهم بریزد و میزان رضایتمندیمان را از زندگی بطرز نگران کننده‌ای بکاهد.
و به مرور زمان بیماریهایی که از احساس عدم امنیت بر روح فرهنگ و زندگی و اقتصاد افراد و جامعه بروز می‌کند می‌تواند باعث انفجار بزرگی در حیات اجتماعی و زیستی انسانها و یا جامعه و خانواده‌ها باشد.
التزام و اصرار اهرم‌های زر و زور و تزویر بر ای سوء انتفاع از جنسیت زن باعث شده است تا آنها برای نیل به تمنیات نامنزه و چپاول غنای درونی زن علاوه بر خشونت از ابزار نرم و مخربتری تحت عناوین خوشایند زنانه علیه او استفاده کنند.
و چنان این جنس فرشته خو را در تلاطم و التهاب و فشار قرار دهد که از هویت و فخر جنسی خود مشمئز شود.
امروزه فرهنگ معاشرت عمومی مدعی است که در جامعه‌ی باز زنها هم حق راحتی و آرامش در محل کار و زندگی و تحصیل و تفریح خود دارند و حتی حق دارند معاشرتشان باز تر باشد. اما در عمل با پدیده‌ای بنام تعرض به حریم او در همه‌ی این فضاها مواجه می‌شویم. و حلقه‌ی محاصره‌ی خفقان و تعرض روز به روز بر زنها تنگ‌تر می‌شود.
هجوم به درون و احساس چه از راه اغوا و چه از راه فشار و تهدید بمنزله‌ی تجاوز و تعرض تلقی می‌شود.
و متاسفانه آنچه که به عنوان ستم بر جنس زن می‌گذرد اغلب سوءاستفاده از عواطف و احساسات او برای دستیابی به همه ثروت و داشته‌هایش(عفت و عزت و وقار) و حریم خصوصی اوست.
حاکمیت و دولت باید با استمداد از مهندسان فرهنگی(فرهیختگان، هنرمندان، علما و فرهنگیان) آموزه‌های فرهنگی متناسب با نیاز جامعه را رصد نموده و با لحاظ کردن آموزش حقوق شهروندی و معاشرت اجتماعی از مسیر مجاری آموزشی و تربیتی(رسانه‌ها و آموزش عالی و مدارس و تریبونهای اجتماعی) هنجارها را اصلاح و آموزه‌ها را به اذهان و خانواده‌ها و در نهایت به جامعه منتقل کنند.
و از آرامش و امنیت جامعه و بویژه حریم بانوان نیز به دقت صیانت کنند.
در تمام فضاهای کار و تحصیل و تفریح و محیط زندگی جنس مخالف حضور دارند و نمی‌شود و نباید بصورت کامل فضاها را تفکیک کرد و شاید هم از نظر اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی؛ تفکیک شایسته نباشد.
بلکه باید فرهنگ رفتار و معاشرت صحیح در محل کار و تحصیل و بازار به مردم و خانواده‌ها آموزش داده شود.
صحت و اصلاح رفتارها به باورهای مذهبی و فرهنگی افراد و خانواده و جامعه مرتبط است. و سلوک معاشرت متمدن به فرهنگ ارتباط و مدیریت معاشرت هر دو طرف بستگی دارد.
و اگرچه باورهای مذهبی و فرهنگی افراد و فرهنگ خانواده در برقراری روش درست معاشرت و ارتباط سالم بسیار موثر است. اما کیفیت اجرای صحیح همین امر نیز نیاز به همت جهادی همه‌ی مهندسان فکری و فرهنگی دارد که با بکارگیری المانها و ابزارهای اخلاق مدار در انتقال و تربیت از راه آموزه‌های فرهنگی به مردم تاثیرات لازم را بگذارند.
و همچنین شایسته است قوانین بازدارنده و محکمتری در برخورد با ناهنجاریها و بخصوص ناقضین حقوق شهروندی و متعرضین به کرامت انسانی تصویب و اجرا شود. که همراه با آموزش فرهنگ معاشرت عمومی امنیت پایداری در حوزه‌ی التزامات اخلاقی بوجود بیاید.
و الی الله المصیر
حمیدرضاابراهیم زاده
23/1/1393 تهران
تمامی حقوق نشر درانحصار مولف می باشد