چند نکته در باب دوستی و دشمنی(قسمت دوم)

همواره از احوال بد دشمنانت پند گیر و سعی بنما گه چو ایشان نباشی و نیز در مصائب آنان شادی مکن که بدور از فتوت و مردانگی است.
نماز شب حبل متینی است که پیوند میان تو دوستان خوب خدا را محکم مینماید . از آن غافل مباش.
همیشه برای هدایت دشمنانت دعا نما زیرا در صورت هدایتشان هم تو از شر اعمال بدشان ایمن خواهی گردید و هم دیگران و چنین است که خوبی ها در جهان گسترش و رواج خواهد یافت.
از نفرین دشمنانت هم حذر کن ! زیرا خشم و غضب دلت را سخت و تیره میسازند و چنین دلی جایگاه مهر خداوند مهربان نیست.
ذکر و نام خدا بر دل و سیمای تو نور می بخشد . اگر ذکرت خفی باشد دلت نور میگیرد و اگر جلی بود سیمایت را نورانی میکند که اهل معرفت همواره زیرلب ذاکر حق تعالی یند.
دوستان به یکدیگر اعتماد کنند و اگر در کسی غیر آن دیدی در دوستی اش با خود تردید داشته باش.
اگر دشمنی به قصد نیکی به تو نزدیک شد از شر او به خدا پناه ببر چون هدف وی جز آزار تو نیست . نخست تو را وادار به خواهش از خویش مینماید و سپس دست رد بر سینه ات می زند و از این کار لذت می برد زیرا تو را در نزد خویش خوار و حقیر یافته است.
در پناه حق همواره دوست یکدگ باشیم
انشاءالله