شعرناب

گوهر یکتا مادرم


مادرم آنکه سایه اش وجود زندگی و بودنش آسودگی ، سخنش امیدواری و کارش پایداری ، کنارش آرامش و هر لحظه اش نیایش ، طراوت باغ سبز زندگی با اوست و فداکاری او چه نیکوست ، مهرش چنان است که خورشید در خجالت او و کوه ها تعظیم در صلابت او
دو دستش بر سرم رفت با محبت
دو دستش را همی اختر ببینم
محبت در درونم شد فزونی
که خورشیدی چنان مادر ببینم
خدایا بالاتر از بهشت داری؟ برای زیر پای مادرم می خواهم.
پروردگارا به لطف و مهر بیکرانت مادرم را تندرست بدار و بیماریش را از او دور بدار
آمین
زنده باشندهمه مادران


1