بداهه ی مشترک من و استادنظری در پست مشاعره بانو عرفانی

دوستان خوب شعرناب با اجازه استاد احمدی زاده ی عزیز .....
این مثنوی کوتاه که ابیات آن یک در میان سروده ی آقای محمدرضانظری و بنده بوده ، جهت تشویق دوستانی که در مشاعره ها شرکت دارندو بداهه سرا هستند،منتشر شده و بنا به توصیه بانو عرفانی گرامی...
ابیات 1و3و5و7 جناب نظری و ابیات 2و4و6 ازخودم ...
هربیت با حرف آخربیت قبلی سروده شده است.
(1)
مرا ببین که خسته ام.ببین چه دل شکسته ام
صدا بزن که منتظر کنار در نشسته ام
(2)
مرا ببین که بیخود از تمام بودنم شدم
هوای تو نشست و من پراز سرودنم شدم
(3)
من و تمام جاده ها به انتظار دیدنت
سبد سبد ترانه ام...منتظر رسیدنت
(4)
ترانه می شوم فقط به عشق دیدنت بیا
مرا رها نکن اگر هزار فتنه شد به پا
(5)
اگر چه زیر و رو شود زمین و آسمان بیا
بغل گشوده ام ببین !بیا دوان دوان بیا
(6)
اگر چه گفتگوی ما مثال قصه ها شود
بیا که شعر تردمان پناه واژه ها شود
(7)
دم از تو میزنم ولی نمیرسی به داد من
همین ترانه را بخوان برای من...به یاد من
*با تشکر ویژه از بانو عرفانی و جناب نظری
وهمراهان پست مشاعره "بانو مهدوی،جناب آصف،جناب دانایی و..."
این پست پس از مشاعره های بعدی تکرار می شود....