ردیف وقافیه در قصیده ی چاوزیه

دوستان ردیف وقافیه ها و مفاهیم این شعر را نقد نماییم:
هستی توی قبـــرت زچــه لـــــــرزان هوگو چاوِز
خود را تــو بــــدین لــــرزه مَـــــوَرزان هوگو چاوِز
از ترس بُـــــوَد یا نـــــه که از ســـردی قبر است
یک فـــــــرض بُوَد ایـن و یه فرض آن هوگو چاوِز
قبر اســـت و فشـــاری که نگـــوئی و نپـــرسی
رَســته ســت مگــر چنــد نفــر زان هوگو چاوِز ؟
دیدی چه به دســـــت ملک الموت ؟ تـــــبرزین ؟
قالب تهــی ات گشـت مگـــــــر زان هوگو چاوِز ؟
ترســـــــیده ای آیــــا ز ســؤالات « نکیــرین » ؟
ترکـــیده کنــــــون زهره ات ار، زان هوگو چاوِز ،
درمـــان و دوائیــــت نباشـــــــد بــــــه خــــداوند
جز آنچه ببیــــــنی تــــــو شــــرر زان هوگو چاوِز
زان پیــش که پرســــــند ســــــؤالی زتو ، از قبر
ممـــکن اگرت هســت ، به در زان ! هوگـــو چاوِز
در آوَرَد آنجــــــای شنـــــــیدیـــــم خـــــــــــداوند
تنــــها نه پدر جــــدّ که پـــدر زان !هــــــوگو چاوِز
ــ مــن ترس ندارم ز « نَکیـرین » و « مَکیرین »!
حالاسْتْ مرا هــــر چه ظــــفر زان هوگو چاوِزــ
پرسند اگـــــر از تــــو که : « مَن رَبُّکَ وَیحَک ؟»
ــ آنیــــکْ نـــــداریم خبــــــر زان هوگو چاوِز! ــ
خونسـرد تر از من ، نــه بتـــــرســی نه بلرزی
پاســـخ بده بـی تــرس به فرزان* هوگو چاوِز:
اصلاً به شمـــا ربـــط نـــــدارد که خدا کیست
پاســخ نـــدهـــد مُفـــتَکی ، ارزان هوگو چاوِز
این پاسخ نغــزی اســـت ولیـــــکن چو بگویی
قطعــاً بخــــــوری تـوپّ و تشر زان هوگو چاوِز
لیک ایـن تشــر از سنخ تشرهای جهان نیست
بی شـک شــودت پـاره جــــگر زان هوگو چاوِز
لیکن تو مــکُن جامــــــــه تر از توپّ و تشر ها
همراه تـو باشــــند چو جَــرْزان** هوگو چاوِز
جَرْزی است عمل هـای بدت ، خوی بدت هان
هرگـــــز تـــــــو ندیـــدیکْ بَتَــر زان هوگو چاوِز
جَــرْزی دگــــــر اعمال نکوئیست کـــه حتماً
بایـــــــد کـــند آزاده ذُخَر*** زان هوگو چاوِز
فی الجمــله متــــــــرس از بد و بیراه نکیرین
آرام ، بگــــو لیــک ، نه لــــرزان هوگو چاوِز
کاین پرسـش بیـــــهوده نپرســــید که پاسخ
من می دهمــش لیــک به فرضـان هوگو چاوِز
یک فـرض بود اینــکه بگوئیــــــــم خدا نیست
گر هســت چــــرا دیــد ضـــرر زان هوگو چاوِز
فرضی دگر ایـن اســت بگـــــوییم خدا هست
شــاد اســـت دل هـرچه بشر زان هوگو چاوِز
یک وقت نیـاید به زبانت « أب » و « إبن » ی
«روحُ القـُدُس »ی چونکه خطـر زان هوگو چاوِز
از بیخ دو گوشت نشـود رد کــــه خورَد سخت
نشــتر به جــگر دشـنه به سر زان هوگو چاوِز
ناگـاه فــرو مــــی رودت نــــــیزه به أعمـــــــاق
قبر اســـــــت چو تنگ و تو دَمَر زان هـوگو چاوِز
نامــی بِبَــــری گــــر ز « أقانیــــــم ثلاثة »
.... می دَرَد آنجات ، تَبَـــر ، زان ! هوگو چاوِز
*************
هستی توی قبـــرت زچــه لـــــــرزان هوگو چاوِز
خود را تــو بــــدین لــــرزه مَـــــوَرزان هوگو چاوِز
این مطلع قصید ه : قافیه چه با لرزه یا لرزان با مورزان
و...
یک فـــــــرض بُوَد ایـن و یه فرض آن هوگو چاوِز
یه قافیه مابقی شاید پس ردیف
و...
در این مصرع:
رَســته ســت مگــر چنــد نفــر زان هوگو چاوِز ؟
والبته
ردیف و قافیه را شاعر شعر هم بگوید.....