درود بر دوستان ناب
درود بر دوستان گرامی
زندگی شاید لحظه ای بیش نباشد شاید همین لحظه باشد و دیگر آن را
درنیابیم.
چقدر به دیگران امید دادیم و چقدر امید را از آنان گرفتیم ...
«ای امیدهای دورهٔ زندگی اگر شما نبودید و به روی این حیات پر از مصیبت تبسم نمی‌کردید،بشر چگونه زنده می‌ماند؟»
باز با امید آمدم چون دروازه های امید به روی کسی بسته می مانَد که خودش کلید هم نخواهد داشت .
انسان باید ازکوه سبز زندگی آنقدر بالا برود تا در قله منجمد آن جان سپارد.
در کارتان توانا باشید شاعران ناب