شعرناب

لبخند وشادی


این کرنه های کبود. این ستاره گان درخشان، این ابر های سفید این شفق طلای این اشعه الوان این زمین سبز این گلهای سر خ این قلبهای مشتعل این درختان بارور این مر خان خوش الحان این جمال طبعیت واین بهار جوانی آیا کافی نیست که روح شما را به اهتزاز در آورد ولبانتان را به نسیم بگشاید؟ "نظام وفا کاشانی"


1