ارکان عشق

ﺑﺎز از واژه ای ﺑﻪ ﻧﺎم ﻋﺸﻖ ﺣﺮف ﺧﻮاھﻢ زد . واﻗﻌﺎ ﭼﻄﻮر ﻣﯽ ﺷﻮد آن را ﭘﯿﺪا ﮐﺮد.در ﮐﻮﭼﻪ ﭘﺲ ﮐﻮﭼﻪ ھﺎی ﺷﮫﺮ ﻣﺎ،طﻨﯿﻦ او را ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﻨﯿﺪ در ﮔﺮﯾﻪ ھﺎی طﻔﻠﯽ ﮐﻪ ﻣﺎدری ﮔﺮﺳﻨﻪ ﺷﯿﺮی در ﺳﯿﻨﻪ ﻧﺪارد ﺑﻪ او دھﺪ ﯾﺎ در ﺑﺴﺘﺮ ﯾﺎری ﮐﻪ دﺳﺖ ﻧﻮازش ﮔﺮی او را ﺑﻪ اوج ﺧﺮوج از ﺧﻮد ﻣﯽ ﺑﺮد، ﯾﺎ آه و ﻧﺎﻟﻪ زاھﺪی ھﻨﮕﺎم ﺳﺤﺮ ، واﻗﻌﺎ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد او را ﭘﯿﺪا ﮐﺮد.آﯾﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ﻋﺸﻖ را ﻟﻤﺲ ﮐﺮد؟ ﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺲ ﮐﺮد، ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺧﻮد را در ﻋﺸﻖ ﺣﻞ ﮐﺮد؟ ﯾﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﺸﻖ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﻣﺎ را در ﺧﻮد ﻣﺬاب !ﮐﻨﺪ. ﺗﺎ او را ﺷﻨﺎﺧﺖ . آﯾﺎ ﺑﺮای رﺳﯿﺪن ﺑﻪ آن ﺑﻪ ﮐﻮه و ﺻﺤﺮا ھﺎ رﻓﺖ ﯾﺎ ﻣﯽ ﺷﻮد ان را در آلونکی در ﺣﻮﻣﻪ ﺷﮫﺮ ﭘﯿﺪا ﮐﺮد ﯾﺎ در زرق و ورق ﺧﺎﻧﻪ ھﺎی اﻋﯿﺎﻧﯽ شهر؟ زﻣﺰﻣﻪ ھﺎﯾﯽ ﻣﯽ ﺷﻨﻮم در وﺻﻔﺶ. آﯾﺎ ﻣﺎ ﺧﻮد ﻋﺸﻘﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺎ آﻧﺮا در ﺑﺎطﻦ اﻋﻤﺎﻟﻤﺎن ﮔﻢ ﯾﺎ ﭘﯿﺪا ﮐﺮده اﯾﻢ . ﭼﺮا ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ آﯾﺪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﯿﺴﺖ و ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ﮔﻔﺖ ﻋﺸﻖ ﭼﯿﺴﺖ او را ﺗﮑﺬﯾﺐ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻢ ﺳﻠﯿﻘﻪ ھﺎﯾﻢ ﺑﺎﻋﺚ رد و ﻗﺒﻮﻟﯽ آن ﻧﻤﯽ ﺷﻮد! ﭼﺮا ﮐﺴﯽ ﺟﻮاﺑﻢ را ﻧﻤﯽ دھﺪ ؟ ﭼﺮا ﺗﻔﺴﯿﺮی ﺑﺮای اﯾﻦ درد ﯾﺎ ﻟﺬت ﯾﺎ ﺷﻮر ﯾﺎ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﯾﺎ رھﺎ ﺷﺪن ﯾﺎ اﯾﺜﺎر ، ﻓﻨﺎ ﺷﺪن ، ھﻮﺷﯿﺎرﯾﺶ، ﺟﻨﻮﻧﺶ، طﺒﻌﺶ، ﺷﯿﺪاﺋﯿﺶ ،ﻣﺴﺘﯿﺶ،دﯾﻮاﻧﮕﯿﺶ،درﺑﻪ درﯾﺶ، وﺻﺎﻟﺶ، ﻓﺮاﻏﺶ،ﮐﺸﺘﺎرﮔﺎھﺶ،ﻗﺮﺑﺎﻧﯿﺶ،ﻗﺒﻮﻟﯿﺶ، ﮔﺮﯾﻪ و زارﯾﺶ، ﭘﺎﮐﯿﺶ،ﺳﺠﺪه ھﺎﯾﺶ، اﺧﻼﺻﺶ ، ﺑﯽ رﯾﺎﺋﯿﺶ،ﻋﺒﻮرش و در او وﺑﺎ او ﺑﻮدﻧﺶ ﮐﺴﯽ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ . ذھﻨﻢ ﮐﺸﺶ دﯾﮕﺮ ﻧﻤﯽ دھﺪ انگار ﻗﻠﻢ خود به خودﻣﯽ ﻧﻮﯾﺴﺪ اﯾﻨﮫﺎ ﺋﯽ ﮐﻪ ﻧﻮﺷﺘﯽ ﺧﻮد ﻋﺸﻖ اﺳﺖ
داد از دﺳﺖ ﻗﻠﻤﺖ و ﻓﮑﺮت ﺗﺎزه ﻧﺎﻣﺖ هم ﻓﮑﺮی اﺳﺖ و اﻋﻤﺎﻟﺖ رو ﺑﻪ ﮐﺠﯽ ! اﻣﺎ وﺟﻮدت ﻋﺎﺷﻖ اﺳﺖ ﺑﺮای ھﻤﯿﻦ ھﻢ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﻤﺖ ﺣﺘﯽ اﮔﺮ ھﻢ ﻓﮑﺮت ﮐﺞ اﺳﺖ .ﭼﻮﻧﮑﻪ ﺑﺨﺸﺶ رﮐﻨﯽ از ارﮐﺎن ﻋﺸﻖ اﺳﺖ
ﺳﺎﻋﺖ 10:03 ﺷﺐ ﺑﻪ ﺗﺎرﯾﺦ 16/11/2009 ﻟﻨﺪن