شعرناب

من هم انسانم


وقتی بدنیا امدم تازه فهمیدم خدامرا سیاه افرید،
بدون هیچ اختیاری پا به دنیای پراز تبعیض گذاشتم
دنیای بیرحم وخشن......
من هم قلب دارم
وخونی سرخ
نبضی تپنده درون سینه من همیشه بهیجان است
من هم عاشق میشوم
من هم دوست داشتن رامیفهمم وهمه رادوست دارم
من هم بارویش سبز بهارسرزنده میشوم وباخزان دلگیر،قطعامیدانی احساس دارم!!
پس توای برادر سفیدم مراانسان بدان ومخلوق خدا....


1