زبانزدهای محلی...

زبانزد های محلی :
زبانزد یا امثال حکم یکی از ارکان عمده ی ادبیات هر زبانی ست. کلام آنگاه که با اصطلاحات و کنایات ،استعارات،کلمات قصار،اخبار،پندهاو ضرب المثل ها در آمیزد،تاثیر خودرا در شنونده و خواننده دو چندان می کند و در این سبک و سیاق ایرانیان گوی سبقت را از سایرین ربوده اند...
زبانزدهای زبان لکی از پیشینه ای دور و دراز برخوردارند و زیبا نشسته اند در زبان و ادبیات شفاهی ما...
بخوانید و با توجه به ترجمه فارسی شان مصداق این زبانزدها را که در ادبیات محلی خود سراغ دارید در کامنت ها بنویسید تا سایر دوستان با فرهنگ و زبانتان بیشتر آشنا شوند...
نمونه ای از زبانزد های لکی:
*مَل و گلا شیرینه : پرنده همراه با گله و گروه پرنده ها دوست داشتنی ست.
کنایه از تک روی آدم ها و تشویق برای پیوستن آنها به جمع
*مِ هر که بزمای بچو تیه هُمسای : هرکس را میخواهی آزمایش کنی همسایه اش بشو
کنایه از شناختن دیگران در روابط
*مِ نی چو نه هویل نه راسه مکی : دنبال چوبی میگردی که نه کج باشد نه راست
کنایه از کار نشدنی و غیر ممکن
*وِ تون رووا شاهدت کیه ؟وت دمم : به روباه گفتند شاهدت کیست ؟گفت :دمم
کنایه از خطا کردن و بعد بدون مدرک مستند خود را تبرئه کردن
* ور آینه پشت مقراض : از روبرو آیینه و پشت سر قیچی
کنایه از آدم های دورو
* و دوی تا ستم و آگرت گرم نویم: با دودت سوختم و با آتشت گرم نشدم
کنایه از رنج بی حاصل و بی فایده
*ولات آو بردن فلانی خاو : مردم را آب برد و فلانی را خواب
کنایه از بی خیالی و دیر به مفهوم چیزی پی بردن
*هزار بشوری و ریخ و رو ،خدا سی کردیه اسبی نمه یو : هزار بار اگر با ریگ وآب رودخانه بشویی خدا سیاه کرده وسفید نمی شود.
کنایه از تقدیر و سرنوشت تغییر ناپذیر
*دنگ ساز ا دویر ایر شیرینه : صدای ساز و دهل از دور خوش است
کنایه از کسانی که خود را همه کاره میدانند اما در عمل چیزی در چنته ندارند.
*ار پت ناو چم چمه میری : اگر دماغ نباشد چشم چشم را میخورد.
کنایه از چشم و رو کردن و حرمت نگهداشتن به واسطه بزرگان
....
دوبیت شعر لکی سرو ده ام تقدیم تان :
سه تار ئه دل بریتی داخ دویریت
مه ئه خاطر نویتی داخ دویریت
سراول هوشک و دشتل هوله کردی
همالی ئر چه بیتی داخ دویریت
برگردان فارسی:
داغ دوریت آرام و قرار از من بریده است
داغ دوریت مرا به خاطرش نسپرده و فراموش کرده
سراب و چشمه ها را خشکانده و سبزه های دشت ها را چیده است
نمیدانم داغ دوریت با چه کسی شاخ و شانه می کشد
با احترام فراوان : فروزان شهبازی 92/8/30