غزل غزلهای خورشید

غزل غزل های خورشید یکی از برجسته ترین شعرهای دینی است از قدیس فرانسیس آسیزی :
خدای متعال ، قادر مطلق، ای خدای مهربان
ستایش، شکوه، افتخار وهر دعای خیر توراست
ای متعال ، همه اینها تنها سزاوارتوست
وهیچ کس شایسته ذکر نام تو نیست
خدای من ، سپاس تو را وهمه آفریده های تو را
وبالاتر از همه برادر خورشید را
که به ما روز وروشنی ارزانی می دارد
زیباست ، وبا شکوه فراوانش ، تابناک
ای متعال به تو می ماند
خدای من سپاس تو رابرای خواهر ماه واختران
اینها را تو در آسمان روشن وگرانبها ونیکروی آفریدی
خدای من سپاس تورا برای برادر باد
وبرای هوا ، ابروهمه زیباییها وهر چیز دیگری که با آن
به مخلوقات وسیله گذران زندگی می بخشی
خدای من ، سپاس تو را برای خواهر آب
که بسیار پرفایده و رام وارزشمند وپاک است
خدای من ، سپاس تو را برای برادر آتش
که شب را با نورش روشن ساختی
و آتش زیبا وشادی بخش وپر زور ونیرومند است
خدای من ، سپاس تو را برای مادر زمین
که ما را روزی می دهد وبه ما سامان می بخشد
میوه های رنگارنگ وگیاهان رنگین می رویاند
خدای من ، سپاس تو را برای کسانی که به عشق تو می بخشند
وبیماری و آزمایش های سخت را تحمل می کنند
برای کسانی که در صلح و آرامش به سر می برند ، مبارک باد
ای خدای متعال این موهبت از توست
خدای من سپاس تو را برای مرگی که همزاد تن است
مرگی که هیچ مخلوق زنده ای را گریزی از آن نیست
وای بر کسانی که با گناه ابدی می میرند
مبارک باد کسانی که به مشیت مقدس تو تن در می دهند
چرا که مرگ دوم در آنها کارگر نیست
او راسپاس کن ، خدای مرا تبرک گو
شکرش را به جا آر وبا فروتنی بسیار وی را بندگی نما