شعرناب

پرتگاه


تمام طول تاریخ را به بردگی جهالـت سر سپردیمـ
دروغ تاختیمـ
غیبت بافتیمـ
با زر و سیم غرور دست های تهی را نگریستیمـ
نهایتا مرگ دیگران را به سوگ نشستیمـ
در حالی ، زندگانی خویشتن را به عزا نالیدن باید


2