اشعار محلی غزلی از فروزان شهبازی با گویش لکی : کپیامه ، دس پتی ، کم مردم آزاری بکن یک دو روژی أر پر إی جام پرستاری بکن هر چه لافاو أژ خصه ، لیژه چوی واگیژه نهات جه م بیه أر دور کوچیلم ، کمی یاری بکن شو بلاچه خم زله زر مه مکی ،روژل هناس گاو بنی کم گیژیامه أر یک، بورن کاری بکن مر خور نیرینون إ شوگار أر یک شیویام بونه فرهاد و گری أر پا مه ، بیگاری بکن تال کرژ أر برژنگم آ نموسی إچنگ گری تا قیامت مه جری إ روی مه ،بیزاری بکن مه خلیفم دایه أر دور تجیر بی کسیم کل دوما مه بونه شیرین شیوه، نازاری بکن برگردان واژگان کلیدی شعر: کپیا : خسته و درمانده دس پتی : دست خالی روژ: روز لافاو : سیلاب خصه : غصه و اندوه لیژه : سرازیر شده نهات : بد بیاری کوچیل : خانه و کاشانه ی آوار شده بلاچه : اشعه ، شعله زله زر: ترسیده و بی پناه هناس: نفس گاو بن : کلاف نخ گیژیا: در هم پیچیده و آشفته خور : خبر نیرینون : ندارید شوگار : شب ، شبانه أریک شیویام : پریشان ، آشفته گری : لحظه ای تال : تار کرژ : فر ، مجعد ، در اینجا کنایه از مژه ای که خیس از اشک باشد برژنگ : مژه آنموسی : بند نمی آید چنگ : حرف "چ " با کسره خوانده می شود ، اینجا بخاطر ... إچنگ گری : بخاطر گریه مه جری : اتفاق می افتد خلیف : به دور خود پیچیدن مانند گیاه پیچک .... تجیر : حصار ، پر چین شیرین شیوه : مانند شیرین نازار: زیبا ، عشوه گر برگردان فارسی شعر : 1- خسته و در مانده ام با دستان خالی ، کمتر مردم آزاری کنید ، یکی دو روز کنا ر بسترم بمانید و از من پرستاری کنید. 2- هر چه سیلاب از غصه و اندوه مانند گرداب بدبیاری و بدبختی سرازیر شده ، به سوی خانه ی من روانه است ، یاری بکنید. 3- شب ها از شعله های سوزان غم می ترسم و روزها از سنگینی و سردی نفس ها ، مانند کلافی آشفته و سر در گم شده ام ،کاری بکنید. 4- مگر خبر ندارید از شب های پریشان و در هم آشفته ام ، فرهاد شوید و لحظاتی در کنارم بمانید و بیگاری کنید. 5- تارهای مژگانم بخاطر اشک ها و گریه های مداوم در هم پیچیده اند ، تا روزی که قیامت بر پا می شود از من بیزار ی کنید. 6- من مانند پیچکی که به دور خود پیچیده ، دور پر چین خالی بی کسی ام بی صدا نشسته ام ، بعد از من همه ی شما زیبا رو شوید و مانند شیرین عشوه گری کنید.
|