شعرناب

دل نوشته هاي به رنگ انتظار


خودت ميداني كه اهل سرزنش نيستم ؛
اما ميخواهم چند سوال از تو بپرسم ،
پاسخش را به من نده،
با دلت به گفت وگو بنشين
وببين چه برسر دلم آوردي
چه مي گويي ؟
چه مي داني كه چه كشيدم؟ديدم هر آنچه تو ديدي
وديدم دنيايي از ناديده هاي تورا.
عزيز دل پدر!
فرزنده محبوبم! 1
گيسواني كه كشيده شده شد، رمق ازمن گرفت؛
اما گيسواني كه بر باد رفت،از غصه آبم كرد.
رخساره زنانتان كه رنگ زينت گرفت
ورنگ عفت باخت
غيرتم راه نفس بر من بست
و رنگ دنيا برايم تيره شد.
محبوبم!
دلت براي لبم تنگ است؟
چرا جان به لبم ميكني؟
منتظر خبري از وعده ديداري؟
چرا مرا چشم انتظار چشم گفتن هايت مي گذاري؟
دلت هواي خيمه ام رادارد؟
اگر دلت پاسخ اين پرسش ها رايافت،
راز فاصله تو از من بر ملا مي شود.
1-اما رضا (ع)دروصف امام فرمود:امام رفيقي امانت دار و پدري مهربان است.
دلنوشته هاي از محسن عباسي ولدي(بهانه بودن)


1