همسویی با زمان!
بنام يكتاي بي همتا
زمان همچنان گامهاي خود را پيش خواهد برد بي آنكه وقفه اي نمايد...
همه هستي و هر آنچه در اوست لحظه به لحظه در حال تغيير و دگرگوني خواهند بود...
ما نيز خواسته يا ناخواسته دچار تغييراتي خواهيم شد (چه روحي و چه جسمي) كه اين نيز بر همگان به اثبات رسيده است از بدو تولد تا به كنون...
در بين اينها عوامل طبيعي و احساسي درون ما نگاشته شده است كه هنگام رويا رويي با پيش آمدهاي نيك و يا ناگوار با عناوين مختلفي قابل رؤيت خواهد بود كه در اين باره مي توان به برخي اشاره نمود.... (احساس شادي و غم و....) آري طبيعت انسان اينگونه است....
نام نهادم " همسويي با زمان " آري زمان همچنان در حال عبور است و خواهد بود تا آن زمان كه جاري باشد...
ما نيز در حال تغيير خواهيم بود و طبيعت وجودي ما نيز جاري خواهد بود با زمان....
تنها چيزي كه به ظاهر عقب خواهد ماند و گاهي در سكون، ذهن و افكار ماست و وقفه بي از اندازه ما بر حواس طبيعي درون نگاشته ماست....
شرط همسويي با زمان نگاه داشتن اين حواس تنها به اندازه نام نهادن حضور آنهاست، بدين معنا كه اگر زمان روياروئي با پيش آمدي نيك يا ناگوار احساس شادي يا غم رؤيت شد جز به اندازه طبيعي آن اعتنا ننمائيم...
چرا كه اهميت دادن بيش از اندازه و ثبات فكري بر اين حواس طبيعي، ما را از ناشناخته هاي حيرت آور آتي دور خواهد نمود...
اميد است به لطف او همسو شويم با زمان، چرا كه راز موفقيت و رهايي از بندها، همسو بودن است با هستي كه هستي نيز همسو است با زمان...