معرفی کتاب ( آوای حفره های سرد )
نه
ساله
بودم که در دوم دبستان کتاب پارسی را خوب می خواندم و املا را خوب می نوشتم
.روزی
مدیر مدرسه گفت : کوروش ! باید به بچه هایی که در درس پارسی ضعیف هستند
نوشتن یاد
بدهی . در کلاسی خالی به همکلاسی ها نوشتن را می آموختم و پاداشم چیزی نبود
جز
شکلات و خوراکی های خوشمزه و گاهی چند حبه
قند که آنها در جیب خود پنهان می کردند و من با شیطنت کودکانه از آنها می
ستاندم و
می خوردم و سر مست می خندیدم .
امید
آنکه
همواره در این
سرزمین اندیشه ها ی راستین
زایش پر فروغ
داشته باشند و
روزی در گوش زمین سرد صدای سم اسبان اصیل پارسی
تکرار شود !.....