شعرناب

دلیلا

یاجمیل
ای یار چگونه عاشقم من
بااین همه لطف تو کرم من
چه زیبا و دل انگيز وفرح بخش است در کنار یار بودن باقبولی بیست
درمحضرت عجز بی وفایی است
ای یار ، عنایتی برم من
چه ستودنی وصفا بخش وشگفت انگيز و دل آراست در کنار یار بودن با نمره خیلی خيلی عالی
در گیتی سر فلک کشیده پر نورترین اخترم من
و چه نیکو وسرورافرین و وجدانکیز است منتخب نگار بودن ،با احساس امنیت تمام و کامل و دیگر هیچ..که‌ همه چیز و همگان بجای خود وکافی است وبس که درکنار یار باشی و غرق نور او با بینهایت درخشش و بازتاب صفا، عشق، زیبایی، احساس نشاط و وجد وغرور و حیای از روی حرمت‌
آگاهی، فروتنی وتواضع بابالاترین درجه امنیت، صلح، آرامش، سیر در انفاس و آفاق عالمه و داشتن امیدی بی پايان نوآوری بی بدیل و بدیع و واسع، بی نیاز بی نیاز
بر غیر چه‌ احتیاج دارم درمحضر یار حاضرم من
دیگر چه بخواهد انسان وقتی کنار دلبر و یار و محبوب خويش است وهر لحظه شوقش وافر،حيرت در حیرت، پرده در پرده و بی پرده وبی پروا درکنار اوست سرشار ازحکمت که باید شکر گفت و در شکر بود و در شکر زيست


1