کلاس شعرناب(۷)

به نام خدا
قالب مثنوی
مثنوی یکی از قالب‌های رایج ادبیات فارسی به شمار می‌آید که در قرن‌های ۳ و ۴ هجری به وجود آمده است. از این قالب بیشتر برای بیان داستان‌های بلند عاشقانه، موضوعات حماسی یا تاریخی استفاده می‌شود. این قالب شعری، در تعداد بیت‌ها محدودیتی ندارد.
در مثنوی، هر بیت قافیه جداگانه‌ای دارد. به عبارت دیگر، مصراع اول و دوم هر بیت هم‌قافیه‌اند و هر کدام از بیت‌ها، قافیه مجزایی دارند. از آنجایی که در مثنوی، دو مصراع هر بیت قافیه مستقل دارند، به این قالب «دوگانی» هم گفته می‌شود.
شاهنامه، سروده فردوسی، یکی از کتاب‌های ماندگار ادبیات فارسی است که در قالب مثنوی سروده شده است.
مثال...
ز گفتار دهقان یکی داستان
بپیوندم از گفته باستان
ز موبدبرین گونه برداشت یاد
که رستم یکی روز از بامداد
غمی بددلش ساز نخچیرکرد
...