شعر باگویش محلی

پریشب شعری رو که مدت ها دنبالش بودم وسروده خودم بود به گویش محلی پیداش کردم از تلگرام باعث خوشحالیم شد واین که شاید بعداز مدت ها محیط یک فنجان شعر جان تازه ایی گرفت وجرقه ایی شد برای ادامه..شعری ویرایش نشده وکاملا دلی
با پیدا کردنش یاداین بیت شعر افتادم:
«گمشده پیدا شده
عاشق لیلا گل پامجال شده»
بارون اومده در ماه بهمن ای یار من
خدا تو رو حفظ کنه ای یاروفادار
کوچه سبز و دشت پر آب سراسر
فقط دوری تو منو دل آزرده کرده
بیا تا یک کمی باهم بریم بگردیم
باهم شعر بگیمو با هم بچرخیم
تکرار میشود باز مصراع اول
دلت شاد باشه ای یار وفادار
صحرا سبز چقد دل ها خوش حاله
ماشین مثل قطار پشت سرهم سرعتش مثل قطاره مقصود نگاه کردن به آب هست که پس از باریدن باران از کوه جاری میشود ومردم را به دشت و دمن میکشاند
چقدر خوب و خوش شده صحراها
دلمون بی غم میشه به واسطه بارون شادی برای همه مون💚