شعرناب

وقتی‌که‌شانس‌نیست

وقتی‌که‌شانس‌نیست
تاس‌لج‌می‌کند
با‌نردبان‌تو
خود‌را‌هلاک‌می‌کنی‌چرا‌ با زَهر‌ِ سوختن
پایِ‌دفترت‌بیا
در‌سکوت
شعر‌تازه‌ای‌بگو
بازهم‌‌ازامید


1