درسنامه ی ۵١ قافیه (١۶)
توجيه (به معنی گردانیدن روی به سوی چیزی) حرکت پیش از رَوی ساکن است که می‌تواند ضمه یا فتحه یا کسره باشد.
ضمه ی حرف «د» در دو کلمه ی گندم و مردم و فتحه ی حرف «ه» در دو کلمه ی مرهم و درهم و كسره ی حروف «ف و ک» در دو کلمه ی محفل و مشكل.
فتحه مانند
«سَر»؛«؛«زَر»؛«سحَر»؛«پدَر» و یا ضمه مانند :
«تکبُّر»؛«سُم»؛
و یا کسره
مانند : «گِل»؛ «نادِر»
فتحه ی پیش از «س» در بس و کس توجیه است.
حرف روی یا متحرک است و یا ساکن. روی متحرک به نام «روی مطلق» یا «روی موصول» خوانده میشود و روی ساکن، «روی مقید» نام دارد. حرکتِ دخیل در روی موصول، اشباع و در قوافی مقید، توجیه خوانده میشود.
#سید_هادی_محمدی
پی نوشت :
منابع دروس قافیه در آخرین جلسه عنوان میشود
بوطیقای شعر ن‍و
ن‍گ‍اه‍ی دی‍گ‍ر به ن‍ظری‍ه و شعر نیما یوشیج نام کتابی است از منتقد معاصر ایران، شاپور جورکش
این کتاب معروف‌ترین اثر جورکش است و به اعتقاد بسیاری از صاحبنظران «بوطیقای شعرنو» یکی از بهترین کتاب‌هایی است که در مورد نیما و شعر او نوشته شده است.
این کتاب از آثار انتقادی درباره ی شعر نیمایی است. جورکش در این کتاب تفاوت اصلی جهان‌بینی نیما یوشیج را با شاگردان و پیروان او بازگویی می‌کند. جورکش معتقد است که کسی شعر نیمایی و دامنه ی میدان دید تازه او را نفهمیده است، زیرا غیر از سخت خوانی آثار نیما، فهم نوشته‌هایش هم سخت است