📚 درسنامه ی ۴۶ (قافیه ١١)

بسم الله الرحمن الرحیم
حرفی است که به خروج می پیونددو بی فاصله بعد از خروج می آید.
صبحدمی که برکنم دیده به روشناییت
بر در آسمان زنم حلقه ی آشناییت
حروف (( ییت )) به ترتیب حروف وصل و خروج و مزید است
ای که به لطف و دلبری از دو جهان زیاده ای
ای که چوآفتاب ومه دست کرم گشاده ای
حروف ((ه ا ی )) در زیاده ای و گشاده ای به ترتیب حروف وصل و خروج و مزید است.
« ش » در می گدازیمش و می نوازیمش حرف مزید است.
((ش)) در سوختیمش و افروختیمش
حرف مزید است
از ظلمت خود رها یی ام ده
با نور خود آشنا یی ام ده
رها و آشنا قافیه هستند
ا= رو ی
ی = وصل
ی = خروج
ا = مزید
ما کار زمانه نیک دید ستیمان
از کار زمانه زان برید ستیمان
د = روی
س = وصل
ت = خروج
ی = مزید
سید هادی محمدی
پی نوشت :
​​​​​​✔️ منابع دروس قافیه در آخرین جلسه عنوان
می گردد.
✔️ مطالب فوق، قافیه از نگاه سنتی است
و بعد از اتمام این مباحث وارد درس قافیه ی مدرن خواهیم شد .