شعرناب

روایت

امیرالمومنین‌(ع) میفرمایند:
دجال(ملعون) دروقتی میآیدکه مردم‌نمازرابمیرانند
‌وامانت‌راضایع نمایند‌ودروغ‌را‌حلال‌شمارند
‌وربا‌بخورند‌ورشوه بگیرند‌وساختمانها را‌محکم‌بسازند‌ودین را‌بدنیا‌بفروشندوسفیهان
را‌بکار گمارند‌وبازنان‌مشورت‌کنندوپیوند‌خویشان
را پاره کنند‌وهوا پرستی‌پیشه سازند‌وخون یکدیگررا‌بی‌ارزش دانند‌حلم وبردباری‌درمیان‌آنها‌نشانه‌ناتوانی‌باشد‌وظلم
‌باعث‌فخر‌گردد.امرا‌فاجر،وزراء‌ظالم‌وسرکردگان‌دانا‌خائن‌وقاریان‌قران‌فاسق‌باشند
وشهادت باطل‌آشکار‌شود‌واعمال زشت‌و
گفتار‌بهتان‌آمیز‌وگناه‌‌وطغیان‌و‌تجاوز‌علنی
شود‌قرانها‌زینت‌‌مسجدها رنگ‌آمیزی‌و‌
مناره‌ها‌بلند‌گردد‌واشرار‌موردعنایت‌قرار
گیرند‌وصفها‌درهم بسته شود‌خواهشها‌وخواسته‌ها‌مختلف باشد
وپیمانها نقض گردد‌(ووعده‌ای که داده شد نزدیک شود)........
زنها در تجارت باشوهران‌خود همراه شوند
‌صدای فاسقان‌بلند گردد
بزرگ قوم رذل‌ترین آنهاست‌‌از شخص‌فاجر
به ملاحظه شرش‌تقیه شود‌، دروغگوتصدیق‌وخائن امین گردد‌زنان نوازندگی کنندو‌مردم پیشینیان‌خودرا لعنت کنند‌زنها برزینها سوار شوند‌وزنان‌به مردها ومردان‌به زنها‌شباهت پیدا کنند
شاهدین نا خواسته شهادت‌میدهند
احکام دین را‌برای غیر دین‌می آموزند
وکار‌دنیا‌را‌‌بر آخرت مقدم دارند.....
ودر ادامه ‌مولا یاران دجال را‌اینگونه معرفی فرمود که غالب‌پیروان ‌دجال‌در آن
روز‌اولاد زنایند‌وچیزی‌سبز بر سر وبر دوش
دارند......
جلد ۱۳‌ بحارالا‌نوارص۹۶۳-۹۶۴-۹۶۵


1