کینه توزی
بسم الله الرحمن الرحیم
کینه توزی یا حِقْد به معنای جای‌دادن نفرت و دشمنی فرد دیگر در قلب است که از رذایل اخلاقی و بیماری‌های قلبی محسوب می‌شود.
در آثار کینه‌توزی چنین بیان شده است که ایمان انسان را می‌زداید و از قُرب الهی دور می‌سازد و در نتیجه درجه‌ای از دین‌داری را کم می‌کند. تحقیر، مذمت و سرزنش را از عوامل ایجادکننده آن می‌دانند. صفاتی همچون، حسد، غیبت، تهمت، فحش، لعن و طعن، عداوت و دشمنی، ضرب و شتم و اظهار عیب را از آثار آن می‌شمارند.
مفهوم‌شناسی و جایگاه
کینه‌توزی یا حقد را بدین معنا می‌دانند که انسان در دل از دیگری احساس سنگینی کند و بدیِ او را در دل خود جای دهد به طوری که از او نفرت پیدا کند و همین حال را پیوسته ادامه دهد.[۱]
ابن‌منظور در لسان‌العرب کینه را جزو دشمنی قلبی دانسته است و معتقد است که حِقد و کینه، نگه داشتن دشمنی در قلب و منتظر فرصتی بودن برای عُقده‌گشایی است.[۲]
در روایتی از امام علی(ع) از کینه‌توزی به پست‌ترین خصلت‌ها یاد شده که چهره‌ای پست و مرضی کشنده دارد.[۳] همچنین این صفت از خصلت اشرار، حسودان و بدخواهان معرفی شده است.[۴]
کینه‌توزی اگر منجر به صفات دیگری همچون ضرب و شتم، غیبت، تهمت، آزار و اذیت، دروغگویی، و اظهار عیب از دیگران شود، حرام است.
عوامل کینه‌توزی
پنهان کردن خشم
عده‌ای گفته‌اند اگر انسان به خاطر عجز از انتقام و مصلحتی خشم را پنهان کند، به کینه تبدیل می‌شود.[۶] در روایات نیز ریشه کینه را از غضب دانسته‌اند به این گونه که هرگاه شخصی خشم خود را فرو برد و آن را در درون خود ازبین نبرَد، خشم او به کینه تبدیل می‌شود.
مذمت و سرزنش
امام علی(ع) می‌فرماید: برادرت را با همان خصوصیاتی که دارد تحمّل کن و زیاد سرزنش نکن؛ زیرا این کار کینه و دشمنی می‌آورد.[۸] مرتضی مطهری براین باور است که حتی اگر سرزنش صحیح به صورت مکرّر و مداوم صورت پذیرد، نه تنها به بهبود رفتار منجر نخواهد شد، بلکه موجب لجاجت و نفرت خواهد شد.[۹]
همچنین در روایات، تحقیرکردن را عامل کینه معرفی شده است.
پیامدهای کینه‌توزی
برای کینه‌توزی آثاری را برشمرده‌اند[۱۱] که عبارت‌اند از: عداوت و دشمنی، ضرب و شتم، فحش، خشم،[۱۲] لعن و طعن[۱۳] که در دین اسلام از این صفات مذمّت شده است
رابطه کینه‌توزی و دیگر رذایل اخلاقی
کینه‌توزی را از اخلاق رذیله می‌دانند.[۱۵] ملا احمد نراقی، کینه‌توزی را همچون مرضی می‌داند که روح و جان آدمی را بیمار می‌کند در نهایت انسان را از قُرب الهی دور، و ایمانش را می‌زداید.[۱۶] همچنین برخی دیگر از رذایل اخلاقی از کینه متولد می‌گردد که عبارتند از:[۱۷] حسد، غیبت، دروغ، تهمت و بُهتان، سرزنش، اظهار عیب، آزار رساندن و مسخره کردن.
راه‌های از بین بردن کینه
تَهادَوا؛ فإنَّ الهَدِیَّةَ تَسِلُّ السَّخائمَ، و تُجلی ضَغائنَ العَداوَةِ وَ الأحقادِ.
برای یکدیگر هدیه ببرید؛ زیرا هدیه بدخواهی‌ها را از دل‌ها بیرون می‌کشد و کینه‌های دشمنی و حقد و نفرت‌ها را برطرف می‌کند.
کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۵، ص۱۴۳
نراقی، کینه‌توزی را بیماری روحی دانسته[۱۹] و در علاج آن گفته است: انسان در عواقب و اثرات دنیوی و اخروی ناشی از کینه‌توزی تأمل کند که در دنیا جز غم و غصه اثری نمی‌بخشد و آتشی است که کدورت و دشمنی را بین انسان‌ها ایجاد می‌کند.[۲۰]
برای از بین بردن آن اعمالی را ذکر کرده‌اند؛
خوش‌رویی و مهربانی نسبت به کسی که کینه دارد.[۲۱] پیامبر(ص) می‌فرماید: خوش‌رویی، کینه را از بین می‌برد.[۲۲]
تعریف از صفات نیک شخصی که به او کینه می‌ورزد.[۲۳] تا شیطان را از درون خود دور، و او را خوار و ذلیل کند.[۲۴]
نیکی و احسان کردن به طرف مقابل؛[۲۵]
منبع نت