شعرناب

کمال انقطاع الیک

بسم الله الرحمن الرحیم
نفست را بکش. این پیام روشن عید قربان است. وقتی ابراهیم خلیل از این امتحان سربلند بیرون آمد اطعام فقرا به واسطه ی قربانی کردن گوسفند رسمی دیرینه شد. شرارت و چشم زخم و انواع ناگواری هایی که اطراف زندگی ما چه از خناس ها، شیاطین جنی و انسی، و چه و چه همه و همه در قربانی کردن حیوانی دفع شر میشود. که خوب در آن سری است به حسب طبیعت ناگوار این جهان مادی.
خوب افراط و تفریط دو نوع از جهالت اند که هر کدام از نا متعادلی بر می آیند. تعادل آن است که نه در مصرف گوشت آن چنان کنی که شکم خود را گورستان حیوانات کنی و نه این کنی که تا چهل روز گوشت نخوری. این هر دو در نگاه اسلام نکوهیده است.
انسان ظرف عدالت است و در احسن تقویم وجودش به همان مقدار که میتواند عاقل باشد میتواند جاهل هم باشد.
انتخاب با خود اوست.
عید قربان عید رهایی از تمنیات نفسانی ست.
یادمان باشد امام حسین حضرت ابا عبد الله روز قبل از عید قربان دعایی را ایراد نمود که اگر میخواهی اوج زیبایی ارتباط بین یک بنده با خدا را مشاهده کنی بیا و در مضامین این دعا تدبر کن. بی شک حسین میدانست روزی در کربلا با آن مظلومیت و غربت کشته میشود و اهل حرمش آن گونه به اسارت و بردگی می روند و حرمت اهل بیتش آنطور شکسته میشود، (اثباتش هم برای ناآگاهان اینکه امام به حسب اشراف به عوالم چهار گانه مشرف بر زمان است پس هم میداند در گذشته چه اتفاقی افتاده و هم در آینده چه قرار است بیفتد (به اذن رب العالمین) ولی رندانه و عاشقانه آنچنان شهادتین میدهد گویا ذره ذره وجودش از آن روح بلند گرفته تا جسم مطهر و پاکش در قسمت قسمت معصومش در هر فراز دعا به زیبایی شکر نعمت پروردگار جهانیان را میکند.
در حقیقت هیچ مخلوقی در عالم صحنه ای یافت نکرد که حقیقت کمال انقطاع الیک را به طور تام در محضر حضرت دوست به تصویر بکشد که اینچنین لایق خریداری باشد.
اين کشته فتاده به هامون حسين توست
وين صيد دست و پا زده در خون حسين توست
اين نخل تر کز آتش جان سوز تشنگي
دود از زمين رسانده به گردون حسين توست
اين ماهي فتاده به درياي خون که هست
زخم از ستاره بر تنش افزون حسين توست
اين غرقه محيط شهادت که روي دشت
از موج خون او شده گلگون حسين توست
اين خشک لب فتاده دور از لب فرات
کز خون او زمين شده جيحون حسين توست
اين شاه کم سپاه که با خيل اشگ و آه
خرگاه زين جهان زده بيرون حسين توست
اين قالب طپان که چنين مانده بر زمين
شاه شهيد ناشده مدفون حسين توست
سعید صادقی
۸ ذی الحجة ١٤٤٠
۱۹ مرداد ۱۳۹۸


2